Το παιδικό βιβλίο στην εκπαίδευση και στην κοινωνία –

Μελέτες για τη θεωρία και τη θεματολογία της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας, τη διδακτική του ποιήματος, τη φιλαναγνωσία, τις λέσχες ανάγνωσης, τη δημιουργική γραφή και έκφραση – Το βιβλίο γνώσεων.
Στο Πρώτο Μέρος παρουσιάζονται μελέτες για τη θεωρία και τη θεματολογία της παιδικής και εφηβικής λογοτεχνίας. Αρχικά, και μέσα από ένα φάσμα βιβλίων της ελληνικής αλλά και της μεταφρασμένης λογοτεχνίας για παιδιά και εφήβους, επιχειρείται να ανιχνευθεί ο ρεαλισμός τους και να επισημανθούν οι λεπτές εκφάνσεις του. Στη συνέχεια, σε σειρά μελετών, προσεγγίζονται από την πλευρά της διαπολιτισμικότητας και της οικολογικής θεωρίας σύγχρονα βιβλία της παιδικής και της εφηβικής λογοτεχνίας. Επίσης μελετάται ο τρόπος αφήγησης του μαγικού ρεαλισμού σε έργα Ελλήνων συγγραφέων της παιδικής λογοτεχνίας. Τέλος, περιγράφοντας το “λογοτεχνικό” μάθημα των Μαθηματικών στο πλαίσιο των δυνατοτήτων και των δυσχερειών που προσφέρει ένα κείμενο (αποσπασματική εικόνα, υπονοούμενες εκφράσεις, αφαιρετικότητα), εξετάζονται οι αντιλήψεις που το διαπνέουν.
Το βιβλίο γνώσεων αποτελεί την αποκλειστική πραγμάτευση του Δεύτερου Μέρους. Πρόκειται για μια εν πολλοίς ανερεύνητη ακόμη περιοχή στην ελληνική πραγματικότητα. Στη συγκεκριμένη μελέτη, το βιβλίο γνώσεων εξετάζεται στο πλαίσιο των τριών πόλων της αναγνωστικής/δημιουργικής διαδικασίας: του συγγραφέα, του κειμένου και του αναγνώστη.
Στο Τρίτο Μέρος παρατίθενται μελέτες στο πλαίσιο της διδακτικής πρακτικής και ιδιαίτερα της δημιουργικής γραφής. Αρχικά, προτείνεται ένα σχέδιο για την προσέγγιση του ποιήματος, το οποίο στηρίζεται στην εμπειρία των μαθητών και συνδέεται με την εμπλοκή τους στην πρωτογενή δημιουργία. Στη συνέχεια, ως αποτέλεσμα ερευνητικής δραστηριότητας, προτείνουμε ένα σχέδιο φιλαναγνωσίας που στηρίζεται στην οικοσυστημική θεωρία. Ακολούθως, η μελέτη για τις λέσχες ανάγνωσης έχει στόχο τη στοιχειοθέτηση μιας θεωρίας με πρακτικές παραμέτρους για ένα θέμα που, τα τελευταία χρόνια, δοκιμάζεται στην ελληνική πραγματικότητα. Πιστεύοντας ότι η λογοτεχνία μπορεί να καλλιεργήσει και θεατρόφιλους, όπως το θέατρο και φιλαναγνώστες, με πεδίο βιβλία λογοτεχνίας προτείνουμε ορισμένες δράσεις οι οποίες βασίζονται σε συγκεκριμένες θεωρητικές αρχές.
Τέλος, αναπτύσσεται θεωρητικά και περιγράφεται εμπειρικά ένα εργαστήριο δημιουργικής γραφής (από την αφήγηση στην περίληψη) και ακολούθως η παραγωγή συνθετότερου γραπτού, και στη συνέχεια “κινηματογραφικού” λόγου (από την περίληψη στη δημιουργία μιας ιστορίας, ή από την εικονιστική αποτύπωση στη δημιουργία αυτοσχέδιας/χειροποίητης “ταινίας” μικρού μήκους).