Πορεία στο χρόνο – Ποιήματα

Μελαγχολία

Ώρες-ώρες με πιάνει μια παράξενη μελαγχολία.
Σκέπτομαι πως υπάρχουν ακόμη άγγελοι
που δεν χαρήκανε ποτέ την αμαρτία
κι έτσι ανέραστοι, μοναχικοί και θλιβεροί
μοιάζουν με ναυαγισμένο φεγγάρι στη θάλασσα.
Με λέξεις που έμειναν έξω από το ποίημα.
Μ’ ένα τέλμα αδιάφορο και χωρίς επιείκεια.