Ο Διονύσιος Ταβουλάρης, η Ευαγγελία Παρασκευοπούλου και η “Δούκισσα των Αθηνών” –

Οι επτανήσιοι – ζακυνθινής καταγωγής – ηθοποιοί Διονύσιος Ταβουλάρης και Ευαγγελία Παρασκευοπούλου υπήρξαν από τους πρωτοπόρους του νεοελληνικού “σοβαρού” θεάτρου σε μια περίοδο έντονων ζυμώσεων όπως ο 19ος αιώνας. Η αλληλογραφία τους με τον συγγραφέα και διπλωμάτη Κλέωνα Ραγκαβή αφορά την προσπάθεια τους να παρουσιάσουν ο καθένας με τον δικό του θίασο το έμμετρο πεντάπρακτο δράμα η “Δούκισσα των Αθηνών” του Ραγκαβή κατά την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896.

Οι επιστολές της Παρασκευοπούλου εστιάζουν κυρίως σε διαδικαστικά θέματα που αφορούν την προετοιμασία της παράστασης με τα απαραίτητα βέβαια σχόλια για διάφορα σχετικά γεγονότα. Εν μέρει είναι και αποκαλυπτικές για το γενικότερο κλίμα στα θεατρικά πράγματα της εποχής ειδικότερα για την δυστοκία συνεννόησης των ηθοποιών με την Επιτροπή Ολυμπιακών Αγώνων και για τον ρόλο του Τύπου που διαμόρφωνε εν πολλοίς και τα καλλιτεχνικά πράγματα.

Οι επιστολές του δεινού επιστολογράφου Ταβουλάρη ο οποίος είναι ελάχιστα φειδωλός στα σχόλια και στις επισημάνσεις του μας προσφέρουν πολλές πληροφορίες για τις προσπάθειές του να ανεβάσει το πολυσυζητημένο έργο ταυτόχρονα όμως σκιαγραφούν μια αποκαλυπτική εικόνα παραλειπομένων της περιόδου.

Η “Δούκισσα των Αθηνών” παρουσιάστηκε εντέλει στις 27 Οκτωβρίου 1896 από τον θίασο της Παρασκευοπούλου στο Μέγα Θέατρο Αθηνών (Δημοτικό) με πρωτοφανή μεγαλοπρέπεια για τα ελληνικά δεδομένα.