Αγαπητέ μου Ονουφρίου, Ευχαριστώ θερμά για το εξαίρετο μυθιστόρημά σου “Η Γη που μας εγέννησε”. Το διάβασα με αδιάπτωτο ενδιαφέρον, και ξανάζησα στις σελίδες του όλα εκείνα που συνθέτουν τις πρόσφατες τραγικές περιπέτειες του νησιού μας.
Στις σελίδες του βιβλίου ζωντανεύεις, πράγματι, την ιστορία της δίδεις τις ανθρώπινες διαστάσεις της, και συναρπάζεις με τον εαύσθητο και παλμώδη λόγο σου. Παράλληλα με την ανέλιξη του μύθου και την καθαρή διαγραφή των χαρακτήρων των ηρώων σου, αναπτύσσεις ιδέες, σκέψεις και αισθήματα, που έχουν διαχρονικό χαρακτήρα και δίδουν το βαθύτερο πνεύμα των ανθρωπιστικών και εθνικών αγώνων όλων των εποχών.
Είναι εκπληκτική η αριστοτεχνική διαγραφή των χαρακτήρων, η ψυχογραφική ανάλυση των ηρώων σου και η δύναμη και η παραστατικότητα με την οποίαν δίδεις τα αισθήματα της συντριβής, του πόνου, της απόγνωσης, που δοκίμασαν οι ανθρώποι μας κάτω από τις τραγικές συνθήκες του εμφύλιου και της βάρβαρης τούρκικης εισβολής. Αυτή η ανθρώπινη διάσταση της ιστορίας, που τόσο άνετα προσφέρεις στο βιβλίο σου, δίδει μια σφαιρική εικόνα των γεγονότων και ενημερώνει υποβλητικά τον αναγνώστη, καλύτερα από ένα ιστορικό κείμενο.
Πέρα όμως από όλα αυτά, το βιβλίο μαρτυρεί ακριβή και αντικειμενική γνώση των γεγονότων, βαθιά κρίση για τα αίτια που τα προκάλεσαν και απαρασάλευτη πίστη στις ανθρώπινες αξίες και τα ανώτερα ιδεώδη της ζωής. Το μυθιστόρημα σου είναι το σύγχρονο έπος της Κύπρου. Πρέπει να το διαβάσουν όλοι οι Κύπριοι και όλοι, γενικά οι Έλληνες, για να δουν – πέρα από την ιστορία – την ανθρώπινη πτυχή του προβλήματος. Σε συγχαίρω θερμότατα τόσο για τις αφηγηματικές αρετές του βιβλίου σου, όσο και για τις ανθρωπιστικές ιδέες και τα γνήσια δημοκρατικά αισθήματα, που ευκαιριακά, αναπτύσσεις μ’ ένα μεστό λογοτεχνικό λόγο και πλούτο εκφραστικών μέσων και μυθιστορηματικών ευρημάτων, τα οποία όμως δεν απομακρύνουν καθόλου από την ιστορική πραγματικότητα. Με εξαιρετική εκτίμηση και αγάπη Ν. Κρανιδιώτης (23.8.1990)