do.co.mo.mo.: Εκδοχές του μοντέρνου στην Αθήνα του μεσοπολέμου –

Το μοντέρνο πνεύμα ήταν η πιο σημαντική δύναμη επαναπροσδιορισμού της αρχιτεκτονικής και της τέχνης σε ολόκληρη την Ευρώπη στις δεκαετίες του 1920 και 1930. Και οι εκδοχές του μοντέρνου στην Αθήνα του μεσοπολέμου αποτέλεσαν σημεία συνάντησης των δημιουργικών δυνάμεων της εποχής με μια κοινωνική πραγματικότητα που αναζητούσε “εκμοντερνισμό” χωρίς να αποποιείται ιστορία και παραδόσεις. Οι αστικές πολυκατοικίες στο Κέντρο της Αθήνας και οι μικρές μονοκατοικίες στα προάστια, τα λιτά σχολεία σε όλες τις γειτονιές και τα κτίριο κοινωνικής πρόνοιας -σανατόρια, νοσοκομεία, παιδουπόλεις- έδωσαν, πλάι στην τέχνη και το λόγο, το μέτρο μιας συνολικής προσπάθειας που επιβιώνει ως τις μέρες μας. Στρέφουμε ξανά τα μάτια μας σε αυτή την εποχή επειδή πιστεύουμε ότι έχει ακόμα πολλά να μας πει, περισσότερα από εκείνα που ήδη ξέρουμε, κυρίως τώρα που το αίτημα της νεωτερικότητας είναι πάλι επίκαιρο, όπως τότε.

Περιλαμβάνονται τα κείμενα:
– Βασιλική Πετρίδου, “Μοντέρνο κράτος, μοντέρνα Αθήνα, μοντέρνα αρχιτεκτονική”
– Ηλίας Κωνσταντόπουλος, “Η χαμένη γωνία και ο αριθμός ‘3’”
– Τίνα Καραλή, “Ελληνικότητα και μοντέρνο στον μεσοπόλεμο: οι μεταμορφώσεις της ελληνικότητας από το Esprit Nouveau στο 3ο Μάτι”
– Κώστας Τσιαμπάος, “Για μια αρχιτεκτονική του βλέμματος: η διατριβή του Δοξιάδη και οι αισθητικές θεωρίες της εποχής της”
– Αιμιλία Αθανασίου, “Μηχανές υγείας-μηχανές ζωής: τα ‘μοντέρνα’ νοσοκομεία στην Αθήνα του μεσοπολέμου”
– Κατερίνα Χατζηκωνσταντίνου, “Μοντέρνες εκδοχές της υγείας στο σανατόριο ‘Σωτηρία'”
– Σταύρος Μαρτίνος, “Ο ρόλος του Σταύρου Παπαδάκη στη διοργάνωση του 4ου CIAM”
– Μάρω Καρδαμίτση – Αδάμη, “Είναι μοντέρνος ο Γιάννης Λυγίζος;”
– Βασίλης Κολώνας, “Ο ‘αθηναϊκός’ μοντερνισμός και η ‘σχολή’ της Θεσσαλονίκης: η κρατική και η ιδιωτική πρωτοβουλία στη διάρκεια της ανοικοδόμησης (1920-1940)”
– Παναγιώτης Πάγκαλος, “Ο Παρθενώνας των Αθηνών ως έργο της μοντέρνας αρχιτεκτονικής”
– Ελένη Αμερικάνου, Πάνος Εξαρχόπουλος, “Κατεδαφισμένα και αλλοιωμένα κτίρια της μοντέρνας αρχιτεκτονικής στην Αθήνα του μεσοπολέμου”
– Άλκηστις Π. Ρόδη, “Πρόταση χρηστικής βιωσιμότητας των μεσοπολεμικών πολυκατοικιών”
– Παναγιώτης Τουρνικιώτης, “Το ελληνικό μοντέρνο και η πρόκληση της αλλαγής”