Η μάνα του αγνοούμενου

«Όσες φορές ξαναφέρνω στη μνήμη μου την τραγωδία, που έζησα το 74 στην αρχή εγκλωβισμένη στο χωριό μου κι ύστερα σ ένα προσφυγικό καταυλισμό έξω από τη Λευκωσία, τίποτε δεν μου προκαλεί τόση οδύνη όση η μορφή της θείας μου της Ευτυχίας, την ώρα που τελείωσε τη σύντομη κουβέντα της με τον Ντενκάς στο προαύλιο του Λήδρα Πάλας και γύρισε σε μένα για να στηριχθεί στο μπράτσο μου. Μέσα στα μάτια της είδα τη μεγάλη λύπη, την ολοκληρωτική, ενός λαού, που έχασε τα παιδιά του, τον τόπο του, την ευτυχία του». Η ιστορία μιας πραγματικής Μάνας αγνοούμενου, που ζει ακόμα στην Κύπρο και περιμένει… […]