Η ωραία της ημέρας –

“Με την “Ωραία της ημέρας” επιχείρησα να δείξω το τρομερό διαζύγιο ανάμεσα στην καρδιά και τη σάρκα, ανάμεσα σε μια αληθινή, απέραντη και τρυφερή αγάπη και στην αδυσώπητη απαίτηση των αισθήσεων. [‘Ομως], το να εκθέσω το δράμα της ψυχής και της σάρκας χωρίς να μιλήσω ελεύθερα και για τα δύο, μου φαίνεται αδύνατο”.

(Ζοζέφ Κεσέλ)

Το μυθιστόρημα, στο οποίο βασίστηκε η ομότιτλη ταινία του Μπουνιουέλ με την Κατρίν Ντενέβ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αφηγείται την ιστορία της Σεβερίν Σεριζί. Ο αναγνώστης παρακολουθεί την εξέλιξη της ηρωίδας: από ένα συμβάν της παιδικής της ηλικίας, το οποίο θα σημαδέψει τη σεξουαλική της εξέλιξη, ως την προβληματική σχέση της με τον άντρα της, τις μαζοχιστικές φαντασιώσεις της και την καταφυγή της σε ένα πορνείο, όπου με το ψευδώνυμο η “Ωραία της Ημέρας”, θα αναζητήσει την ερωτική ικανοποίηση.

Μια αλληγορία για την καταστροφική δύναμη της σεξουαλικότητας.

“Καθώς μιλούσε, τράβηξε το κάθισμά του λίγο προς τα πίσω, έτσι που η Σεβερίν δεν τον έβλεπε πια. Μόνο η φωνή του ακουγόταν, αυτή η φωνή της οποίας, συνήθως, ο Ισόν έμοιαζε ν’ αγνοεί τη δύναμη και που, τώρα, τη χειριζόταν όπως ένα επικίνδυνο εργαλείο. Αυτή η φωνή δεν απευθυνόταν μονάχα στην ακοή αλλά και σ’ όλα τα νευρικά κύτταρα, διαλυτική, υποχθόνια. Η Σεβερίν, με τα νεύρα τεντωμένα, δεν είχε τη δύναμη να τον κάνει να σωπάσει… Αίφνης, δυο χέρια βάρυναν τους ώμους της κι ένα λαίμαργο χνότο της έκαψε τα χείλη. Για απειροστό κλάσμα του δευτερολέπτου, έμεινε αποσβολωμένη απ’ τη διαπεραστική ηδονή που την κατέλαβε…”