Η συμφιλίωση του Μελμόθ –

“Μπορούσε να δει το άπειρο κι αυτό δεν του επέτρεπε να αντιλαμβάνεται τα ανθρώπινα πράγματα όπως οι άλλοι άνθρωποι. Οι απερίσκεπτοι που εύχονται να είχαν τη δύναμη των δαιμόνων, την κρίνουν σύμφωνα µε την ανθρώπινη σκέψη, χωρίς να μπορούν να προβλέψουν ότι θα φορτωθούν και τη σκέψη του δαίμονα αποκτώντας τη δύναμή του, ενώ θα παραμείνουν άνθρωποι ανάμεσα σε πλάσματα που δε θα μπορούν να τους καταλάβουν. Ο φανταστικός Νέρωνας που ονειρεύεται να κάψει το Παρίσι για να διασκεδάσει, δεν υποψιάζεται ότι το Παρίσι θα γίνει γι’ αυτόν, ό,τι είναι για ένα βιαστικό ταξιδιώτη η µυρμηγκοφωλιά δίπλα στο δρόμο.”

Εσείς θα πουλάγατε την ψυχή σας στο διάβολο; και αν ναι, με τι αντίτιμο;