Το παρόν βιβλίο εξετάζει την περίοδο ’60-’67 και επιχειρεί να δώσει μια άλλη διάσταση της ιστορίας του Κυπριακού μέσα από στρατηγική ανάλυση των γεγονότων. Εξετάζεται, όμως, και το ιστορικό παρελθόν της περιόδου αυτής, στη βάση των ερωτημάτων κατά πόσο ο αγώνας της ΕΟΚΑ ήταν ορθός και εάν η Ένωση ήταν εφικτή ή όχι.
Στόχος είναι η ανάδειξη του τρόπου διαχείρισης κρίσεων και ισχύος στο πεδίο της μάχης και της διπλωματίας, καθώς και η ταυτόχρονη απάντηση στο ερώτημα κατά πόσο Αθήνα και Λευκωσία είχαν συγκροτημένη ή όχι στρατηγική, προκειμένου να επιτύχουν τον στόχο της Ένωσης.
Τα ιστορικά άλματα και η κίνηση στον χρόνο με συνδυασμό γεγονότων από το χθες και το σήμερα συνιστούν αναγκαιότητα, προκειμένου να γίνει αντιληπτό πώς οι στρατηγικοί στόχοι της Ένωσης, της ανεξαρτησίας, της ομοσπονδίας και της διχοτόμησης γίνονται πράξη ή όχι με το πέρασμα του χρόνου ή μπαίνουν στο ράφι της ιστορίας.
Επιδιώξεις που άλλοτε ήταν εφικτές γίνονται ανέφικτες και άλλες που ήταν ανέφικτες γίνονται εφικτές και σημαίες έντιμων ή μη συμβιβασμών. Εκ των πραγμάτων γίνεται σύγκριση με το σήμερα και καθορίζονται οι βασικοί πυλώνες μιας λύσης, η οποία θα μπορεί να είναι δημοκρατική, λειτουργική και βιώσιμη.