Μετασχηματισμοί Δ΄ –

Ίσως κάτι καινούργιο να μπορεί να βρεθεί
Περ’ από τη χειμωνιάτικη θάλασσα·
Αυτή την αρχαία θάλασσα που τις νύχτες
Σκάβει μες στα σιωπηλά λευκά σπίτια
τη μνήμη.
Σαν να χαθήκανε οι λέξεις απ’ τον κόσμο,
Κι ένα ακυβέρνητο σκαρί σαν να γυρεύει
Τον λιγοστό ήλιο που απέμεινε.