Ο ΙΕΡΟΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

“Η βροχή δεν έλεγε να σταματήσει, είχα μουλιάσει, έτρεμα, όμως δεν έκανα βήμα. Στεκόμουν εκεί, ακίνητος, και κοίταζα το σάκο με τα οστά που κροταλούσαν περίεργα. Μικροί χείμαρροι πάνω στη γη παράσερναν δέντρα και θάμνους, κι εγώ σκεφτόμουν το χρησμό, “θα τα βρεις τη μέρα που θα βρέχει…”

Ο Ιερός Ποταμός είναι η ανεξιχνίαστη διαδρομή της ψυχής από τις πηγές του μύθου ως τις μέρες μας.
Η διαδρομή της μυθικής, συνεχιζόμενης Περσεφόνης, με τη θαμπή μνήμη του Άδη, που θα συναντήσει στο δρόμο της τον άγιο με το ματωμένο ράσο.
Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και για το θάνατο, για το χρόνο που γίνεται χρησμός, για το μαγικό στοιχείο που κρύβει την αλήθεια.
Πρόσωπα καθημερινά που βιώνουν τα γεγονότα ακατέργαστα, στην αρχετυπική τους ποίηση, να βρουν το νόημα που λάμπει ανεξιχνίαστο μέσα τους.
Ο Ιερός Ποταμός είναι ένα μαγικό ταξίδι από την ψυχή προς την ψυχή.
Ένα ταξίδι προς εκείνο που δεν φαίνεται.
Ο Νάρκισσος Μαυρολέων επιστρέφει στον γενέθλιο τόπο του, ύστερα από είκοσι ένα χρόνια, με σκοπό να πουλήσει το πατρικό του σπίτι και να ελευθερωθεί από μια παιδική ανάμνηση που σημάδεψε τη ζωή του.
Όμως το σπίτι τον παγιδεύει από αόρατους δρόμους. Κι ένας μυθικός ποταμός που περνά δίπλα του ζωντανεύει το μυστήριο που κρύβει.
Εκεί θα ζήσει τον έρωτα ενός παράξενου κοριτσιού, της Περσεφόνης, που θα τον οδηγήσει στα μυστικά μιας διαφορετικής αυτογνωσίας. (Από το ιστολόγιο της Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, http://lampadaridoupothou.blogspot.com)