Ο ποιητής του Facebook –

Tα κείμενα που παρουσιάζονται εδώ, έχουν όλα ανεξαιρέτως δημοσιευτεί κατά καιρούς στο προφίλ μου στο Facebook, συνοδευόμενα μερικές φορές από ζωγραφιές και φωτογραφίες δικές μου ή άλλων δημιουργών. Μ’ αυτό τον τρόπο, μετέτρεψα τα τελευταία 3 χρόνια το προφίλ μου σε ζωντανό φιλολογικό περιοδικό και αρχείο, με πολλούς φανατικούς υποστηρικτές αλλά και μπόλικους διαμαρτυρόμενους. Σε κάποια από τα κείμενα η διαδικτυακή τους καταγωγή είναι φανερή, σε άλλα όχι. Σε κάθε περίπτωση, η διαδικασία της δημιουργίας και της δημοσίευσής τους τα έχει μοιραία εμποτίσει όλα. Πολύ συχνά, ένα κείμενο τύχαινε να πεταχτεί στο καλάθι λόγω της ελάχιστης ανταπόκρισής του ή ακόμα και για τον ακριβώς αντίθετο λόγο, γιατί τα πολλά “like” καμιά φορά είναι σήμα ότι το παράκανες με το εύκολο συναίσθημα. Ένα μόνο “like” που προέρχονταν από έμπιστο και σεβάσμιο φίλο μπορούσε να αναστήσει ένα άλλο κείμενο που έμοιαζε ψόφιο. Άλλες φορές, κάποιες γραμμές βγαίναν κι άλλες μπαίναν σαν αποτέλεσμα και πάλι των αντιδράσεων των ψηφιακών «φίλων» κι «εχθρών».

Αν και δεν έχω σκοπό να παραδώσω την μπαγκέτα του μαέστρου στο πλήθος, πρέπει να παραδεχτώ ότι τελικά η σχέση κειμένου-αναγνώστη ήταν διαδραστική και διάφανη. Όχι όμως και η σχέση συγγραφέα-αναγνώστη. Στάθηκα πονηρός και δημοσίευσα μόνο τα ειλικρινά μου συναισθήματα πλαστογραφώντας όμως τα γεγονότα που τα παρήγαγαν. Έτσι, τα κείμενα, ενώ σχεδόν πάντα μοιάζουν να απευθύνονται σε κάποιον εκεί έξω, δεν είναι ποτέ εκείνος που φαίνεται. Κι ενώ αντίστοιχα σχεδόν πάντα μοιάζουν να ‘ναι γραμμένα από κάποιον εδώ μέσα, είναι κι αυτός πλαστός.

Τα κείμενα αυτά σούρνουν όπως και να ‘χει τις αρετές τους και τις αδυναμίες τους. Και τώρα, που για μένα ο κύκλος του Facebook κλείνει, σκέφτηκα να τα παρουσιάσω στην «αρχαία» μορφή που είχαν οι πρόγονοι τους, τα χάρτινα βιβλία.