Πρόσφυγας θεός και άλλα ποιήματα –

ΣΗΜΑΤΟΔΟΤΕΣ

Άνθρωποι σίγουροι
φορούν
τη μάσκα του ουρανού
οι μόνοι
σηματοδότες φωτεινοί
σε πόλη μια χωρίς ορίζοντα

παρόλ’ αυτά τα μαύρα σύννεφα
δείχνοντας το πρόσωπό τους
το πλήθος μεγαλώνει
πότε σιωπή πότε βουή
στ’ αυτιά δεν πάνε χάδια

τα χέρια ξύλινα σπαθιά
κι ο λόγος σίδερο βραχνάς
σε ώτα μη ακουόντων

μα στο λεπτό μα στη στιγμή

κάτι καινούργιο αρχίζει