Στο θρόϊσμα του φεγγαριού –

Τα δίστιχα από την Κρήτη· τα δύστυχα; Όχι, η Όρσα Δρετάκη, όπου συναντά λύπη και έλλειψη, αντιστέκεται με το λόγο της, το στιγμιαίο “όχι” που υψώνει σθεναρά. Με την κρητική διάλεκτο, με τις μαντινάδες της, οπλίζεται και προχωρά. Κι ας χάνεται και καμιά μάχη πού και πού.


Γαία θεά δακρύβρεχτη και σύμπαν μου πατέρα,
Ομορφοξόμπλιαστη βροχή, στη σκέψη δώστε χέρα.

*

Σε τεντωμένη μια χορδή έκλεψα το ρυθμό σου
και ακροβάτης έγινα, ομίχλη στο λυγμό σου.

(απόσπασμα από το βιβλίο)