Τ’ ανεμογκάστρι – Έμμετρη θεατρική σάτιρα

Ένα θαύμα αναγγέλλεται στην αρχή του έργου. Η οποιαδήποτε παραβατική συμπεριφορά θα είναι αδύνατη και θα επικρατήσει η αρετή και το δίκιο.

Η επίδρασή του θα είναι άμεση, ή όχι, ανάλογα με το πόσο διεφθαρμένος είναι κανείς.
Ο πρώτος που δείχνει να δέχεται την επίδραση του θαύματος – απόδειξη του ότι είναι ο αγαθότερος – εκλέγεται κυβερνήτης και εξαγγέλλει αλλαγές στην νομοθεσία που κρίνονται απαραίτητες εξ’ αιτίας της νομοταγούς και ηθικής συμπεριφοράς των πολιτών, αλλά και της ανάγκης για να εξοικονόμηση πόρων, κάτι που βέβαια έχει αντίκτυπο στην οικονομική ευημερία ορισμένων.
Έτσι, ξεκινούν οι πρώτες αντιδράσεις, ενώ αρχίζει επίσης να διαφαίνεται μία φθορά στην επίδραση του θαύματος. Ακόμα και οι ευεργετημένοι νοσταλγούν τις παλιές, καλές ημέρες, οπόταν μπορούσαν να επιλέξουν ελεύθερα ανάμεσα στο καλό και στο κακό.
Το έργο, αποτελούμενο από 1.040 ζευγαρωτούς ομοιοκατάληκτους στίχους επιχειρεί να σατιρίσει την πολιτική και κοινωνική κατάσταση κατά τα Αριστοφανικά πρότυπα.