Θυμωμένα στάχυα –

“Να την η φωτογραφία της ζωής, χωρίς πολλά λόγια. Είναι περίεργο. Όλοι οι παππούδες επιμένουνε πως είδαν κι άλλους πολέμους. Μα σαν κι αυτόν, σου λένε, δεν ήταν κανένας. Σε κανέναν, λέει, οι άνθρωποι δεν πείνασαν και δεν τρόμαξαν τόσο. Έτσι λένε. Κι όλοι τους πιστεύουνε. Και πώς να μην πιστέψεις έναν άνθρωπο που -όταν σ’ τα λέει όλα αυτά- βουρκώνουν και σκοτεινιάζουν τα μάτια του;”

Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, ο Φώτης Τριάρχης, αμούστακο παιδί, ζει στο χωριό με τη μητέρα του και τον παππού του που είναι μυλωνάς. Βιώνει την πείνα, ζει τον τρόμο που σπέρνουν οι κατακτητές και οι έλληνες συνεργάτες τους, οι καταδότες και οι μαυραγορίτες. Η παιδική ψυχή του φουντώνει από την αδικία, και ανυπομονεί να μεγαλώσει για να πολεμήσει με τους αντάρτες στα βουνά. Μαζί με τον φίλο του Αργύρη κάνουν όνειρα για τη ζωή, σχεδιάζουν ηρωικά κατορθώματα και αναζητούν τρόπους να εκδικηθούν για όσα συμβαίνουν στο χωριό τους…