Βήματα σε θαμπή ανωφέρεια –

Τις φωνές που ακούγονται χωρίς ανθρώπινη άρθρωση,
τις ακούνε μόνο οι τρελοί και οι άγιοι. Και φυσικά
δεν ήμουν άγιος. Και καθώς άκουγα, γελούσα ως το
ξεκάρδισμα και ταυτόχρονα έκλαιγα μέχρι την έσχατη
οδύνη. Οδύνη χωρίς αντίκρισμα,
σαν εκείνη των εκ γενετής αναπήρων
και των μαγεμένων.
Γιατί κάποια συναισθήματα
δεν γίνεται να τ’ αγοράσεις στα μαγαζιά.